بدون تردید جواد نکونام مهمترین فصل فوتبال خود را در تیم ملی ایران پشت سر گذاشت بازیکنی که یک سال بعد از بازگشت به ایران با وجود جو منفی فزایندهای که علیهاش وجود داشت از خاکستر بلند شد گرد و خاک را تکاند و طوفانی تبدیل به لیدر ایران در ماموریت صعود به جام جهانی شد.
نکو با پیراهن شماره 6 در این 3 بازی استثنایی و بیمانند کار کرد و آنقدر خوب بود که همه منتقدان تا مدتها انتقادی بر وی وارد نکنند. نکونام به عنوان رهبر تیم بازیکنی مسئول و متعصب بود و دیروز بعد از صعود دقایقی طولانی در زمین گریه کرد.
آنچه که از این عکسها پیداست تلاش دیگر بازیکنان تیم ملی مثل آندرانیک تیموریان، غلامرضا رضایی و بقیه برای آرام کردن کسی است که اشکهایش لابد معنایی بیش از آنچه در نگاه اول به نظر میآید دارد، بعد از یک سال خیلی سخت این گریه احساس برانگیز و قابل احترام است. از آن گریهها که باید ثبتش کنیم.
نظرات شما عزیزان: